Krijgen we een plan te zien voor de ledenwerfactie?

Woensdag, 21-9-2022: Elke onderneming vereist een goed plan. Dat geldt dus voor een schaakwedstrijd Lees verder →

Het bestuur van De Kentering dat de actie ‘leden werven’ startte

6-9-2022: Zelden heb ik zo’n heerlijke ALV meegemaakt als die van gisteren, niet alleen door de knappe Lees verder →

Bram Sekreve – Tim Thole. Stelling na Dd8 mat

Met de naakte waarheid van een misser (oeps!) moet een schaker zien te leven, maar het troost als het gepaard gaat met de schoonheid van de aanval die ons deze misser ontlokte. Het lijkt me dat Tim zoiets ervaren heeft toen hij na een argeloos terugslaan van het paard op f7 plotseling mat stond na De8 van Bram.

Tom Fürstenberg – Joost Duquesnoy. Stelling voor Tc2-c7 (maar de dame staat eigenlijk nog op g4, reconstructiefoutje)

Ook schone tactieken in de partij van Joost (zwart) tegen Tom (wit).

Joost mailt: Ik heb er toch nog eentje voor de “Oeps” prijs. Ik wil Tom Fürstenberg, en daarmee natuurlijk mijzelf , nomineren. Het gaat om onderstaande stelling.

Nu klopt deze foto niet helemaal omdat die na de partij tijdens analyse en reconstructie is gemaakt. De stelling waarmee het begint staat hieronder.

Tom Fürstenberg – Joost Duquesnoy. Stelling voor 1 … Txd2

Tom heeft wit en ik heb met zwart in de opening een pion gegeven om initiatief en actief stukkenspel te krijgen. Dat gaat zich nu uitbetalen met de voor de hand liggende en geforceerde zettenreeks  1… Txd2 2. Dxd2 Lxf3 3. g3 Dg4. Er dreigt nu eenvoudig mat door Dh3, wat al even eenvoudig te pareren is voor wit door de dame op tijd naar f1 te spelen. Om dat mogelijk te maken speelt wit 4. De1. Ik speelde hier 4…Pe4 met de duivelse gedachte dat als Tom het veld op d2 niet extra verdedigt ik mijn paard daar gewoon kan neerzetten. Het paard valt dan f1 aan en nemen met de dame kan niet want dan verliest de dame precies dat tempo dat nodig is om op f1 mat te voorkomen. En tot mijn genoegen, trapt Tom erin   5. Tc7 (T3c2 is noodzakelijk) Pd2. Maar hier werd ik toch verrast. 6. Txe7? En nu komt de aap uit de mouw. 6… Qh3 7. Df1 Pxf1. Tom had geheel niet gezien dat het paard f1 beheerste.

Joost Duquesnoy – Leon ter Beek. Stelling voor d5-d6

Deze stelling, ik met wit tegen Leon ter Beek, vond ik ook wel aardig.

Wit aan zet speelde hier d5-d6 waarna Leon na enkele minuten gepeins opgaf. Er is niets mooiers dan pionnen die volledig ongedekt door het vijandelijk kamp naar dame kunnen wandelen waarbij het afstoppen van de pion tot ernstig materiaal verlies, in dit geval een volledig stuk, leidt.

Ik had afgelopen maandag de eerste helft in ieder geval een goede avond!

Nu we het toch hebben over de schoonheid van schaken op een mooie zomeravond, geniet van de foto-impressie in de rest van dit bericht Lees verder →

Door: Wilbert Schreurs

Het wordt toch nog spannend op de laatste avond. Van mijn tamelijk cruciale partij tegen Mark heb ik de eerste zetten nog paraat. Weet niet honderd procent zeker of de volgorde klopt, ik vermoed dat Mark daar beter in is. Maar misschien kan ie nog reageren als ik er ergens naast zit. Hierbij in ieder geval een bondige analyse.

Diagram 1. Mark Huizer – Wilbert Schreurs. Stelling na 2. Lf4

1. d4 Pf6 2. Pf3 b5 Met het uitgestelde Pools heb ik goede ervaringen. De pion op b5 houdt c4 tegen en wordt vaak een vervelend ventje als de partij vordert. 3. Lf4 (Zie diagram 1).

Een lievelingszet van Mark, zo heb ik inmiddels gemerkt. In onze eerste partij, met verwisselde kleuren, koos Mark tegen mijn dubbelfianchetto voor de opstelling met ..d5, ..c6 en ..Lf5. Zijn loper belandde op h7 en speelde daar een sleutelrol. Uiteindelijk belandde zwart’s b-pion op b2 en dat deed mij de das om. Lees verder →

Door: David Bruggeman

Update: ook nog de stelling van Marc Smits tegen Jelte de Vries toegevoegd, helemaal onderaan het bericht.

Winnen bij schaken wordt danig overschat. Vergelijk het eens met het beoefenen van generositeit: je hebt een prachtige partij gespeeld, jij en je tegenstander weten “oké, het is duidelijk wie hier het best heeft gespeeld” en dan, de opluchting, de euforie bij die arme tegenstander als er toch een ontsnapping is. Dat je toch dat ene gaatje laat naar een dragelijker resultaat. Als je zoveel vreugde kunt scheppen met generositeit, wat zou je dan nog je eigen eer najagen en al die beste zetten uitbroeden. Zoals de bekende filosoof Knuvers me gisteravond meegaf als wijsheid: “David, het is wel een gezelschapspel hoor”.

Wat dat betreft valt er veel te leren van onze schakers die in de prachtigste stellingen zich niet te groot voelen om de benarde tegenstander een ontsnapping te bieden. Alleen daarom al zou die ‘oeps-prijs’ weer ‘schoonheidsprijs’ moeten heten. Ter leering ende vermaeck, enkele inzendingen voor de schoonheidsprijs die getuigen van onbaatzuchtige gulheid.

Joop Bongers – Sjoerd van Bavel na Ke5

Neem de stelling uit de partij van Joop tegen Sjoerd.

Joop staat een loper voor, moet op zoek naar de juiste afwikkeling, en is in al het gepeins vergeten dat zijn loper ook nog een oog moet houden op het promotieveld van die ene troef die zwart nog in de stelling heeft.

Met zijn Ke5 gaf hij de overwinning genereus aan Sjoerd.

De les is echter ook de moeite waard; wat is eigenlijk wel het winnende plan? Lees verder →