Door Leon ter Beek
Vorige week schreef ik een stukje over een wandelkoning. Deze week konden we in de interne competitie de overtreffende trap van dit verschijnsel waarnemen, in een sensationele partij die veel bekijks trok.
In de partij tussen Hans van Eijk en Marc Smits verloor de witte koning zich in de onmetelijkheid van het schaakbord op een manier die de zwerftochten van zijn ambtgenoot Odysseus, zo’n 3.300 jaar geleden, in de schaduw stelt. Odysseus, de koning van Ithaca, deed er na de oorlog om Troje, die al tien jaar had geduurd, nog eens tien jaar over om herenigd te worden met huis, haard en (eventjes nog) hond.
Zo’n happy end was de witte koning in deze partij niet beschoren! Na ontelbare avonturen moest hij in den vreemde het loodje leggen. Ik neem de rol van Homerus op mij en beschrijf de tocht van de monarch van Hans, op zoek naar huis, maar zich steeds verder in de afgrond begevend. Speel mee en huiver!
Wit heeft de hele partij gewonnen gestaan, maar zwart heeft het hem zo lastig gemaakt dat hij er uiteindelijk nog de winst uit wist te slepen. Een sensationele en enerverende partij!