Door David
Foto’s: Hans Kranenbarg
Ton Renes tegen Paul Willemen en Ton Snoeren tegen Ömer Erkul
Verandering van spijs doet eten, maar verandering van locatie naar de gastvrije, maar matig verlichte zaal van Café De Sjang, deed ons spel geen goed. Onze twee teams werden flink afgedroogd in onze externe wedstrijden. Weer mooi synchroon met symmetrische uitslagen. De Kentering 1 – De Stukkenjagers 6: 2-6 en De Kentering 2 – De Stukkenjagers 9: 1-3. Twee teams van gemotiveerde Stukkenjagers, waarvan sommigen me trots uit de doeken deden hoe ze hun strijdplan hadden uitgedokterd tegen ons, spelers met merendeels hogere ratings. Ik had het gevoel dat we kansloos opgejaagd waren. Prooidieren voor deels jonge, ambitieuze schakers. Ligt het aan hun strijdlustige naam, ‘Stukkenjagers’? Zouden we anders spelen als we “SV D’n Beer van Rosmalen” zouden heten…?
Robert Smulders tegen Roel Jongenelen en Luigi de Mas tegen Roger Bougie
Niet alles was dramatisch. Roel haalde als invaller in het 1e team een mooie remise aan bord 7 tegen Robert Smulders, en naast hem op bord 8 liep Luigi in een overtuigende aanval over zijn tegenstander Roger Bougie heen.
Jobava London System
Ook Leon bracht nog een half punt over de streep tegen een van de eerder genoemde ambitieuze jonge spelers, Simon de Graauw die afgelopen maanden al meer veel sterker geachte spelers aan zijn zegekar heeft gebonden. De opening was typisch zo’n lastig geval dat je soms online tegenkomt, het Jobava London Systeem. Een mond vol, en zoals de naam aangeeft, met succes gepopulariseerd door de Georgische grootmeester Baadur Jobava. 1. d4 d5, 2. Pc3?! Pf6, 3. Lf4 (vandaar dat ‘London’) en hier speelde Leon het veilige 3. …c6, om Pb5 te vermijden. 3… a6 heeft mijn voorkeur, maar ook, Lf5 of zelfs c5 zijn mogelijk als je weet wat je doet. Zijn tegenstander kende het in ieder geval goed, Leon pareerde het voldoende, maar kwam niet verder dan remise. Een opening die het waard is eens nader te bestuderen: er zitten vervelende valstrikken in als je het niet een beetje kent. Ik heb het verder niet goed gevolgd, omdat ik met schaamrood op m’n kaken eerst een pion weggaf, toen nog één blunderde en er verder niet mee aan te pas kwam tegen de sterk spelende Thomas Tepe.
Jens Korzilius – Tom Fürstenberg
Tom was intussen tegen Jens Korzilius – die zich op de foto eens tevreden uitrekt – ook in een tamelijk uitzichtloze situatie beland, wat aan zijn gezicht is af te zien; somber peinzend over het lot van zijn koning die kougevat moet hebben van de tochtige burcht waar hij zijn monarch mee opzadelde. Kansrijker was de stelling van Hans, in een toreneindspel met een pion meer. Maar een van de pionnen van zijn tegenstander was wat verder opgerukt, en hoe meer Hans probeerde de stelling op slot te houden, des te meer terrein won de sluwe jager Marsel van Hoorn, en bracht de pion winnend naar de overkant.
David Bruggeman tegen Thomas Tepe en Tijn Verhoeven tegen Peter Zijderveld
De langste partij kwam op naam van Peter op bord 5, onze tweede invaller. Een fout in het middenspel kostte een loper tegen een pion, maar desondanks wist hij nog lange tijd kansen te creëren tegen Tijn Verhoeven. Toen deze na een mooi combinatie met een dodelijke paardvork twee torens op de korrel nam, en de vinger aan de trekker van zijn jachtgeweer legde, had Peter genoeg gezien, en gaf zich gewonnen. Daarmee kwam de eindstand op 2 – 6.
De partijen in het tweede team heb ik niet goed gevolgd. Daar won in ieder geval ook niet het op papier sterkere team van De Kentering 2, maar was de verrassende uitslag 1 – 3 voor de tegenstanders van De Stukkenjagers 9.
De Uitslagen:
