Door David

Oss, 8 maart 2024. We waren de favoriet voor de eerste plaats vanaf de eerste ronde, maar als het dan, zoals afgelopen zaterdag, om een beslissende wedstrijd gaat voor de promotie, spelen zenuwen toch een rol. Wellicht dat daardoor de wedstrijd in de voorlaatste ronde van het seizoen tegen OSV 3 nog spannender werd dan nodig.

Het begon goed met een snelle overwinning van Wilbert met wit tegen Frans Megens met een vlotte aanval tegen de koningsstelling in een Nimzo-Indische opening. Pion h7 vloog er al vroeg af. Dat maakt niet zoveel uit meende de tegenstander achteraf, maar Wilbert had niet veel tijd en zetten nodig om aan te tonen dat dat de partij technisch al verloren voor zwart maakte.

Al snel volgde een half punt van mijzelf. Zlatko Blazevic bood remise aan. Het had geen zin naar de stand in de wedstrijd te kijken: het was volkomen remise met twee ongelijke lopers en een gelijk aantal pionnen. Ik mocht er eigenlijk mee van geluk spreken. Een onnauwkeurigheid in de opening had me op een pion achterstand en geen enkele compensatie gebracht. Door te haastig spel van mijn tegenstander kon ik stap voor stap weer gelijk komen en de pion terug winnen. Op zich iets om tevreden mee te zijn, maar toch balen dat ik de zetvolgorde in de opening niet goed onthouden had.

De eerste 0 kwam van Ton die een goed voorbereide Moqtader Ghazizoi trof die het de Najdorf-variant in het Siciliaans goed kende en een groot aantal zetten de theorie kon volgen. Ton stond al gauw slechter, met twee paarden tegen twee actieve lopers van zwart. Een tactisch remiseaanbod werd terecht maar helaas niet aanvaard door zijn tegenstander en een paar zetten later moest Ton zich gewonnen geven.

Leon zat intussen tegen Marc Thielsch ook in een Siciliaan, maar dan met de zwarte stukken en had het aanzienlijk gemakkelijker. Wit speelde het passief met b3, een pion die, na a4 een grote zwakte werd waar Leon in alle rust tegenaan kon gaan duwen en intussen zijn stukken steeds dieper de witte stelling in dirigeren. toch duurde deze partij met het gemanoeuvreer het langst. De voorsprong werd gestaag steeds groter en met een pion en loper voor had hij in de eindfase de weg naar de winst voor het uitzoeken. In plaats voor het veroveren van nog meer materiaal, koos hij de meest elegante: een niet te verleggen mataanval. Dat was het laatste punt dat de eindstand op 5-3 bracht en de promotie een feit maakte.

Daarvoor was het echter nog spannend gemaakt door Tom en Cas. Tom gaf in een naar eigen zeggen betere stelling tegen Jody Ummels een stuk weg. Nagekomen commentaar Jody: “Ik ben het er niet eens dat ik won vanuit een voor mij mindere stelling. Tom had de pech dat ik exact dezelfde lijn in de opening op het bord had gekregen op de laatste clubavond. En omdat toen verloor en baalde, had ik ‘em vrij uitgebreid geanalyseerd. En ik had het nog paraat gelukkig.”
Cas verloor ook een stuk, al was dat geen ongelukje maar een bewust maar niet goed uitgevoerd paardoffer, dat niet de mat, maar een stuk voorsprong voor de tegenstander bracht. Tom verloor de partij, maar Cas had voldoende actieve stukken over om zijn tegenstander Mattia Trucco onder druk te zetten.

Die moest in de fase zijn koning een keer of tien verplaatsen om aan de schaakjes of dreigingen te ontsnappen. Even leek de partij in remise door zetherhaling te eindigen, maar na één maal herhalen koos zijn tegenstander voor de andere optie: dames ruilen en een toren voor een loper geven. Met de toren en een pion van Cas tegen een paard en een loper was remise in zicht. Beide spelers maakten echter vervolgens een fout: Cas door niet te zien dat zijn opgesloten toren onaantastbaar was, en zijn tegenstander door na een onjuist berekende zet van Cas om de toren te bevrijden, Cas’ berekening te geloven en de aangeboden remise te accepteren.

Hans had intussen zijn partij met rustig spel gewonnen. Tegenstander Jos van Doorn liet steeds meer zwaktes in zijn stelling ontstaan, en dan kun je het klaren van de klus rustig aan de routinier Hans overlaten.

Ook Johan won zijn partij tegen jeugdspeler Sen Janssen, maar niet nadat hij een winnende stelling met een pion meer nog verrommeld had tot een remiseachtige situatie. De druk bleef vanwege de pion achterstand bij zijn tegenstander en toen die de kracht van een binnenvallende toren onderschatte viel zijn stelling als nog in duigen.

Daarmee kwam de eindstand op 3-5 en was promotie een feit. Tijd om gauw naar D’n Beer terug te keren om te proosten en de promotie te vieren met wat opschepperij over ons briljante seizoen en snacks! 
Nog één ronde ‘om des keizers baard’ op 5 april en dan op naar een nieuw seizoen in de 5e klasse, waar we wedstrijden tegen veel gelijkwaardigere tegenstanders gaan spelen. Ik heb er nu al zin in!

Door Hans Kranenbarg

Team 2 van De Kentering trad zaterdag aan tegen de koploper in klasse 6N. We gingen ervan uit dat het een moeilijke opgave zou worden: gemiddelde rating van de tegenstander was zo’n 70 punten hoger. Toch traden we de tegenstander onverschrokken tegemoet. Algauw stonden we op de meeste borden ietsje beter of minstens gelijk. Alleen Pieter had inmiddels een stuk tegen een pion verloren en stond slecht maar stribbelde nog heel lang tegen.
Ralf aan bord 1 had een prachtstelling tegen een zeer sterke tegenstander, maar zag tot zijn verbijstering een schaakje met een van de paarden over het hoofd en dat kostte de dame en de partij. Ik stond op bord 4 met zwart, na ruil van twee witte stukken tegen een toren en twee pionnen, ietsje minder. Maar mijn tegenstander zag bij de afruil van stukken op e5 een tussenschaakje van mijn dame op d4 over het hoofd en dat kostte hem een volle toren en de partij. Op bord 5 overzag Peter in goede stelling evenals Ralf een schaakje met een paard en dat kostte wederom de dame en de partij. Ondertussen hadden Paul en Roel hun stellingen met voordeel uitgebouwd. Paul had een eindspel met dame en toren en een gevaarlijke vrijpion tegen dame en paard. Roel had een eindspel met twee torens en loper tegen twee torens en een paard, maar Roels loper was superieur aan het paard. Beiden wisten bekwaam af te wikkelen naar winst.

Tussenstand 3-3. Olaf op bord 2 en Dick op bord 3 moesten het voor ons gaan doen. Dat deden ze en hoe… Ze speelden beiden een marathonpartij maar bleven vastberaden en geconcentreerd hun tegenstander onder druk zetten. Olaf had een prachtstelling opgebouwd met een zeer sterke aanval op de witte koning. Zijn tegenstander gebruikte zeeën van tijd: hij had na 25 zetten nog ongeveer 2 minuten tot zet 40. Maar ja met dat increment van 30 seconden kom je een heel eind. Hij wist al hoofdschuddend en zich de haren uit het hoofd trekkend de tijdcontrole te halen. Maar Olaf liet niet meer los, had materieel groot voordeel en een vorstelijke vrijpion. Zijn tegenstander gaf gedesillusioneerd op. Dick bouwde zijn licht voordeel uit tot pionwinst en dat was ook nog eens een vrijpion. Restte een eindspel van gelijke lopers met 4 pionnen voor Dick tegen 3 pionnen voor zwart, die vastgezet waren op de koningsvleugel. Dick wist op het juiste moment zijn vrijpion te ruilen voor een pion op de koningsvleugel. Vanaf dat moment marcheerden de verbonden pionnen van Dick op de g- en de h-lijn naar een van de promotievelden. Bekwaam ontweek Dick pat en zijn tegenstander legde uiteindelijk het moede hoofd in de schoot. Een magistrale overwinning voor ons team. De volgende ronde gaat het uit tegen OSV om de eerste plaats. Als we dit huzarenstukje kunnen herhalen…

Door Tom Fürstenberg

Op maandag 3 februari deed ik mee aan het snelschaaktoernooi. Vroeger was dat mijn lust en leven, maar op mijn gevorderde leeftijd gaat mij dat steeds minder goed af. Snel zetten kan ik nog wel, maar om de stukken op de juiste plekken te zetten wordt steeds moeilijker.

In de eerste ronde moest ik tegen ene Jan Douwes. Ik kende hem niet dus was niet bekend met zijn schaakcapaciteiten. Maar goed ook want met zwart trok ik onbevangen van leer. Wonderlijk genoeg hield ik stand en had nog 2 minuten over terwijl hij nog 20 seconden had. Daarom forceerde hij remise door eeuwig schaak in gelijke stand.

Volgende tegenstander was Sebastiaan Smit. Ik kende hem van New in Chess, de uitgever van mijn boek, want hij bracht mij ongeveer een jaar geleden 100 boeken om te signeren. Zijn schaaksterkte kende ik ook niet, maar dat zou gauw veranderen. Ik was kansloos.

In de derde ronde kreeg ik iemand die vertelde dat hij in Boxtel speelt. Al gauw begon hij met de geslagen stukken te spelen, natuurlijk afgekeken van de echte schakers. Dat heb ik Euwe, Botwinnik en Karpov om er maar een paar te noemen nooit heb zien doen. Kennelijk een modeverschijnsel waar de tegenwoordige grootmeesters allemaal aan meedoen, zoals recentelijk bij het Tata schaaktoernooi.

Persoonlijk vind ik dat een irritante gewoonte om de tegenstander af te leiden. Mijn tegenstander vond kennelijk dat hij dat ook moest doen. Hij knoeide maar wat, maar ik knoeide daardoor nog meer.

Toen ging, nog steeds geërgerd tegen onze Ton Snoeren kansloos ten onder.

Nu had in 3 van de eerste 6 gehad en was tevreden dat ik nog 3½ had behaald!

Door David

3 februari 2025, Snelschaaktoernooi De Roos van Rosmalen

Wonderlijk hoe snel je in een snelschaakpartij in luttele seconden veel van de consequenties van een zet van je tegenstander doorziet, en binnen diezelfde paar seconden veel van de mogelijke reacties. En ook nog een ruwe evaluatie welke voor- en nadelen jouw tegenzet heeft en welke mogelijkheden daarna ontstaan. Je gelooft het bijna niet als je het zo opschrijft, maar toch is dat wat gebeurt. Het menselijk brein op volle toeren in zijn fantastische vermogens. (Ook als die al een beetje gesleten zijn, zoals bij mij). De kick daarvan is denk ik één van de kanten van snelschaken die het zo aantrekkelijk maakt. Naast natuurlijk het gewoon lekker 8 potjes spelen in 2,5 uur zoals gisteravond, met ook nog eens veel gezellige klets omdat hij fijn live en niet online is.

Sebastiaan Smits wint Roos van Rosmalen

Er zijn typische snelschakers bij wie, vermoed ik, de juiste portie onverschrokkenheid en handigheid, hen doet uitstijgen boven hun gebruikelijke rating. Desondanks bleek de rating in het klassieke schaken een vrij goede indicator voor de einduitslag. Spelers als Piet van Eijndhoven, Tiago Omnes, Ton Snoeren, Jan Douwes, Bart van den Berg, Derk Jan Morelis, Dave Wildschut en Jimmy Geboers deden bijna tot het eind mee voor de eerste plaats. Die ging naar de sterkste speler op papier, Rosmalenaar Sebastiaan Smits, een 1e teamspeler van WLC. Overtuigend, met 7,5 uit 8, een punt voorsprong op de steeds sterker wordende Tiago Omnes van HMC. Voor hem was het snel denken bijna letterlijk ‘goud’ geworden in de vorm van de vergulde ‘Roos van Rosmalen’-trofee

De ratingprijzen voor de ratinggroepen voor beginnende schakers

Nick van den Heuvel ratingprijs 1300-1600

Leonard Dayanan ratingprijs 0-1300

brachten ook de nodige spanning in de lagere regionen van de ranglijst, waar Leonard Dayanan onverwacht zijn vriend Sil Klaasen versloeg en er met de ratingprijs vandoor ging. En ook Nick van den Heuvel leverde in de groep 1300-1600 met 4,5 uit 8 een sterke prestatie.

Meer foto’s op de pagina 2025 Eindstand snelschaken

De eindstand

Door David

Maandag 6 januari 2025

GM Loek van Wely deed dit jaar op sprankelende wijze de aftrap van het nieuwe jaar: Sprankelend vanwege de innemende en energieke manier waarop hij zijn herculesklus tegen 11 clubgenoten en een contingent van 9 schaakvrienden van de HMC en SV Waalwijk uitvoerde. Met de ruime opstelling van de tafels heeft hij zijn stappen voor z’n stappenteller voor een hele week binnen gewandeld. Maar ook vanwege het heel bijzonder tintje: alle tegenstanders mochten, als ze dat wilden, op één moment in de partij aan Loek van Wely om advies vragen. “Omdat ik het leuk vind als zo’n evenement ook een educatief element heeft. Ik maak het me zelf niet makkelijk daarmee, wat dan heb ik nog minder tijd voor al mijn zetten…” 

In een rustig tempo liep de grootmeester zijn rondjes, terwijl hij steeds bij elk van de 20 borden een zet deed. Soms dacht hij wat langer – zou een clubgenoot Loek tegenstander al voor een probleem gezet hebben? – soms deed hij een zet binnen 1 seconde.

Op verschillende momenten nam hij echter ook even ruim tijd om een stelling door te nemen, en een advies te geven, als een tegenstander daarom vroeg. En toeschouwers dromden dan samen om wat wijze lessen mee te pikken. Mooi trouwens dat we echt een soort ‘publieke tribune’ hadden van deels ouders van de jonge schaaktelenten en deels clubgenoten die kwamen genieten van de bubbels (cadeautje van William!) en de bijzondere gebeurtenis. 

Na 2 uur spelen stond het 11-0 voor Loek. Maar toen waren er nog de partijen over waar hij het ingewikkelder op het bord was. Ton Snoeren was de eerste speler die remise aanbood en kreeg. Van Wely nam het aan, vooral vanwege de achterstand op de klok, die mogelijk tot een verlies zou leiden als hij zou doorspelen. Een sportieve geste van Ton dus, die zeer gewaardeerd werd door Loek. “Een mooie gecompliceerde stelling, waar nog van alles in zat, maar waar ik inderdaad geen tijd meer voor had gehad met een minuut op de klok”, aldus Loek achteraf.

Vlak daarna de sensatie van de avond. De 11-jarige Hrdya Dinanath van HMC kon een vrijpion creëren aan de zijkant die onmogelijk te stoppen was zonder een stuk op te geven. De grootmeester moest zich gewonnen geven, waarna dit supertalent uit Den Bosch een prijs voor deze overwinning in ontvangst mocht nemen, met de complimenten van Van Wely voor de over de hele linie sterk gespeelde partij. De simultaan werd er even voor onderbroken met de klokken op pauze, want na de uitreiking moest het wonderkind nodig zo spoedig mogelijk naar bed om op dinsdag weer fris naar school te kunnen…

Daarmee was het nog niet gebeurd met de zegetocht van de wonderkinderen: ook de vast bezoeker van onze schaakevenementen, de 10-jarige Xiheng Zhang – “nog 7 dagen, dan word ik 11!” wist remise af te dwingen. “Ik had misschien toch de opening iets anders moeten spelen”, meende de grootmeester. “Maar dan was het precies de opening geworden die ik het vaakst speel!” antwoordde Xiheng. “Oeps, dat was dan misschien ook niet de beste keuze geweest,” reageerde Loek lachend. Van deze twee jonge spelers gaan we nog veel horen. Op de vraag wat het Loek zegt dat juist twee heel jonge spelers – naast onze eigen wondersenior – 1,5 punt tegen hem scoren zegt Loek: “Dat geeft hoop voor de toekomst van het Nederlandse schaken.”

Hij had ook lof voor het spel van de andere jonge spelers van HMC, Lars Verhoeven en Matthijs Vogels. Loek complimenteerde hen: “Die speelden ook twee uitstekende partijen, waarin ik pas tegen het eind in het voordeel wist te komen en te winnen”

Het werd uiteindelijk 18-2 voor de grootmeester, die zelf ook genoten had van de sportieve sfeer. En alle aanwezigen waren het er roerend over eens: dit was een sprankelende start van het jaar!

De uitslag en foto’s van de simultaan staan op de pagina Uitslag Nieuwjaarssimultaan 2025.