Door Luigi De Mas
Onze tegenstander was koploper in onze groep en had zelfs tegen hun B team gewonnen, dat in dezelfde klasse is ondergebracht. We waren dus gewaarschuwd.
Aangezien ik voor het eerst eens als eerste klaar was met mijn partij en dat bovendien met een vol punt, kon ik de andere partijen wat meer volgen dan gebruikelijk en daar verslag van doen.
Ik stel overigens niet dat mijn commentaar volledig en correct is, want ik heb ook langere perioden beneden in het restaurant zitten praten en dat niet alleen over schaken.
Welnu:
1. Mark op bord 2 (zwart). De stelling zag er aanvankelijk best aardig uit voor hem. Hij had initiatief op de damevleugel. Wat mij wat zorgen baarde was dat hij zijn paarden geconcentreerd had op die vleugel. Ze zouden niet kunnen dienen als verdediging als wit in het centrum of op de koningsvleugel zou doorstoten. Dat is helaas precies wat er gebeurde. Op een gegeven moment brak wit door met twee verbonden vrijpionnen in het centrum en daar konden de torens met koning van zwart niet tegenop.
2. Peter aan bord 3 (wit). De stelling zag er lange tijd uit zoals vaak het geval is bij hem. Hij had onlangs een dergelijke stand tegen niemand minder dan Ton Snoeren remise gehouden, dus dit zag er positief uit.
Wat er precies gebeurde heb ik niet kunnen volgen, maar opeens vielen er gaten, waar de paarden van de tegenstander fijn in konden springen. Peter slaagde er nog in af te wikkelen naar een stand met slechts een kwaliteit minder, maar dat bleek toch niet voldoende te zijn.
3. Andreas op bord 4 (zwart). Aangezien de stand virtueel dus 2 – 1 was in ons nadeel hing het van Andreas af of we er nog 2 – 2 van konden maken. Dat heeft er zeker in gezeten want het eindspel, met een slechte loper voor wit en een goed paard voor Andreas, stond gewonnen naar mijn oordeel. Andreas kon vrij simpel een vrijpion creëren die wit de loper gekost zou hebben en de partij. Ik ben daar zo stellig in, aangezien ik met de heren dat eindspel heb bekeken.
Naderhand begreep ik dat Andreas aan hetzelfde euvel lijdt als ik na een lange dag met als afsluiting enkele avonduren achter het bord. Schakers zoals wij zien eigenlijk normaal al te weinig, maar dat weinige wordt gaandeweg ook nog onscherper.
4. Luigi (bord 1, wit). Ik trad niet aan tegen hun gebruikelijke bord 1 speler, voor wie ik door Mark vooraf gewaarschuwd was. Dat bleek echter niet het geval. Sterker nog, na enkele zetten kreeg ik de indruk dat ze op het laatste moment een invaller hadden moeten organiseren, want na de zetten1. e4 – e5 2. Pf3 – Pc6 en 3. Lb5 herkent iedereen de Spaanse opening en als je die met zwart speelt dan is het opmerkelijk als je dan al minstens 10 minuten bedenktijd gebruikt. Mijn tegenstander deed dat echter wel, dat niet mocht baten. Hij bleef een gedrongen stelling houden, met opgesloten lopers, wat mij de gelegenheid gaf om met vervelende zetten de druk te blijven handhaven.
Op zet 21 stond de volgende stand op het bord.
En toen gebeurde wat ik nooit meemaak. De tegenstander gaf op en probeerde niet na Le8 met een kwaliteit minder nog 50 zetten door te melken tot de tegenstander geïrriteerd raakt of de concentratie verliest en de partij nog gered kan worden. Hij gaf trouwens op zonder zijn teamleider te raadplegen. Iets dat ik uiteraard nooit zou doen.
Naderhand, bij een genoeglijk gesprek in het restaurant, bleek dat mijn tegenstander allerminst een last minute invaller was maar iemand met een rating van tegen de 1700.
Ik ben dus eigenlijk aan een groot gevaar ontsnapt want als hij vanuit de stelling de beste zetten had gedaan was hoogstens een remise haalbaar.
Met de virtuele winstpartij van Andreas hebben we dus toch in objectieve zin met 2,5 – 1,5 verloren. Daarom dus niet getreurd.
We staan in de groep als laatsten, zelfs onder OSV waar wij onze enige winstpartij aan te danken hebben.
Nog twee partijen te gaan. Tegen de middenmoters in de groep. Alles is nog mogelijk.
