Door: Wilbert Schreurs

Het wordt toch nog spannend op de laatste avond. Van mijn tamelijk cruciale partij tegen Mark heb ik de eerste zetten nog paraat. Weet niet honderd procent zeker of de volgorde klopt, ik vermoed dat Mark daar beter in is. Maar misschien kan ie nog reageren als ik er ergens naast zit. Hierbij in ieder geval een bondige analyse.

Diagram 1. Mark Huizer – Wilbert Schreurs. Stelling na 2. Lf4

1. d4 Pf6 2. Pf3 b5 Met het uitgestelde Pools heb ik goede ervaringen. De pion op b5 houdt c4 tegen en wordt vaak een vervelend ventje als de partij vordert. 3. Lf4 (Zie diagram 1).

Een lievelingszet van Mark, zo heb ik inmiddels gemerkt. In onze eerste partij, met verwisselde kleuren, koos Mark tegen mijn dubbelfianchetto voor de opstelling met ..d5, ..c6 en ..Lf5. Zijn loper belandde op h7 en speelde daar een sleutelrol. Uiteindelijk belandde zwart’s b-pion op b2 en dat deed mij de das om. Lees verder →

Door: David Bruggeman

Update: ook nog de stelling van Marc Smits tegen Jelte de Vries toegevoegd, helemaal onderaan het bericht.

Winnen bij schaken wordt danig overschat. Vergelijk het eens met het beoefenen van generositeit: je hebt een prachtige partij gespeeld, jij en je tegenstander weten “oké, het is duidelijk wie hier het best heeft gespeeld” en dan, de opluchting, de euforie bij die arme tegenstander als er toch een ontsnapping is. Dat je toch dat ene gaatje laat naar een dragelijker resultaat. Als je zoveel vreugde kunt scheppen met generositeit, wat zou je dan nog je eigen eer najagen en al die beste zetten uitbroeden. Zoals de bekende filosoof Knuvers me gisteravond meegaf als wijsheid: “David, het is wel een gezelschapspel hoor”.

Wat dat betreft valt er veel te leren van onze schakers die in de prachtigste stellingen zich niet te groot voelen om de benarde tegenstander een ontsnapping te bieden. Alleen daarom al zou die ‘oeps-prijs’ weer ‘schoonheidsprijs’ moeten heten. Ter leering ende vermaeck, enkele inzendingen voor de schoonheidsprijs die getuigen van onbaatzuchtige gulheid.

Joop Bongers – Sjoerd van Bavel na Ke5

Neem de stelling uit de partij van Joop tegen Sjoerd.

Joop staat een loper voor, moet op zoek naar de juiste afwikkeling, en is in al het gepeins vergeten dat zijn loper ook nog een oog moet houden op het promotieveld van die ene troef die zwart nog in de stelling heeft.

Met zijn Ke5 gaf hij de overwinning genereus aan Sjoerd.

De les is echter ook de moeite waard; wat is eigenlijk wel het winnende plan? Lees verder →

Door: Leon ter Beek

Op de zomerschaakavond van 15 augustus speelde ik in de vierde ronde een prachtige partij tegen Nico Pol. Ik verloor deze partij, maar Nico speelde een dijk van een partij. Daarom stel ik, in het kader van het door David gepropageerde generositeitsprincipe, de prestatie van Nico voor als kandidaat voor de schoonheidsprijs!

1. d4 Pf6 2. c4 e5

De Boedapest!

3. dxe5 Pg4 4. Lf4 Pc6 5. Pf3 Lb4†  6. Pd2 De7  7. e3 Pgxe5  8. Pxe5 Pxe5  9. Le2 d6  10. 0-0 Lxd2  11. Dxd2 en nu speelde zwart de verrassende zet 11… Lg4. Zie diagram 1.

Diagram 1. Leon ter Beek – Nico Pol. Stelling na 11 … Lg4

Deze zet kwam me verdacht voor, maar ik kon er geen weerlegging van vinden. Mijn gedachtegang was als volgt: ’als wit de loper op g4 slaat, neemt zwart gewoon terug met het paard. Slaat wit eerst het paard op e5, dan ruilt zwart de loper op e2, waarna wits toren op f1 staat aangevallen, zodat wit met de dame de loper moet slaan. Tenslotte slaat zwart de loper op e5 en het staat gelijk.’

Dacht ik… Lees verder →

Door: Joost Duquesnoy

Joep Peeters-Joost Duquesnoy na Dc6+

Mijn dramatische partij van afgelopen gisteren, maandag dus, tegen Joep is wel iets voor de poedelprijs denk ik. Ik speelde met zwart en deed in de stelling op de foto, hier het werkelijk briljante Dc6(+).  (+) tussen haakjes omdat Joep schaak staat en ik dat niet gezegd heb. Dat is belangrijk voor het verhaal! … Waarschijnlijk geïnspireerd door mijn eerste partij uit de eerste ronde op de eerste avond. Maar ik zag het pas toen Joep in gepeins verzonk en bleef. Dxc6 van wit is gewoon klaar. Maar het duurde en bleef duren en ik kreeg weer hoop….

Lees verder →

Door: David Bruggeman

Andreas de Rooij-Paul Willemen

Wat me opvalt in de beelden van zo’n zomerschaakavond is de dynamiek. Overal partijen, rondlopende spelers die al klaar zijn, en tijd nemen om van andere spektakelstukken te genieten, tafeltjes waar nagepraat en geanalyseerd wordt… En wat je niet ziet, maar weet: het ritme van steeds weer een ronde, een eigen partij, de schok of de vreugde van een blunder of een mooie vondst, en weer rondlopen, een pilsje, wat kijken en kletsen, en weer een ronde.. Als eb en vloed. Lees verder →