WLC B – De Kentering A

Door Leon ter Beek

Op dinsdag 26 september jongstleden speelde het team van De Kentering A zijn eerste avondwedstrijd in de klasse 1A van de NBSB. Het betrof een uitwedstrijd in Eindhoven tegen Woensel Lichttoren Combinatie (WLC) B.

Dit team bestaat uit mijzelf, David Bruggeman, Luigi de Mas en Johan Knuvers, met Nico van Brakel die af en toe kan invallen.

Voor de wedstrijd tegen WLC B konden we geen beroep doen op David, die zoals bekend een aantal weken op trektocht is in Bhutan. Plaatsvervangend teamcaptain Johan polste Nico, maar die was de 26e niet beschikbaar. Verplaatsing van de wedstrijd met een week loste het probleem ook niet op, want dan was ik weer niet beschikbaar.

Uiteindelijk deed Johan de avond tevoren op de club een laatste oproep en tot opluchting van heel het team bleek Guy Brüggemann, na ter plekke contact te hebben opgenomen met het thuisfront, bereid om in te vallen. Daarmee hadden we in ieder geval een compleet team. Het is altijd genant om bij een uitwedstrijd met een speler te weinig te komen opdagen. Je berooft daarmee immers ook een van de spelers van het thuisteam van de gelegenheid een externe partij te spelen. Dank aan Guy voor dit inspringen op het laatste moment!

Na een voorspoedige autorit in de bolide van Johan namen we in Eindhoven Noord plaats achter de borden. Qua elorating was onze tegenstander ons de baas, maar wat zegt dat. Een partij moet eerst nog maar eens worden gespeeld.

Overigens was één van de eersten die ik bij het betreden van de speelzaal tegen het lijf liep een oude bekende: Jan Arts! Hij speelde een partij in de interne competitie. Leuk hem weer te zien, zo snel na zijn afscheid bij onze club.

Toen onze wedstrijd was begonnen, bleek al snel dat Johan en Guy al in de opening of vlak daarna in onoverkomelijk problemen verzeild waren geraakt. Dat resulteerde al vroeg op de avond in een 2-0 achterstand. Teleurstellend voor Johan en Guy, die zich van de opening van het externe seizoen meer hadden voorgesteld.

Aan bord twee speelde Luigi. Hieronder volgt wat Luigi over zijn partij heeft te vertellen:

Mijn partij met zwart verliep in de opening zowaar gunstig maar toen ik een doorstoot in het centrum achterwege liet kwam de witspeler daarmee. Dat was op zich niet erg, maar ik koos voor de verkeerde strategie. In plaats van af te ruilen en een iets mindere strand over te houden, maar zonder materiële schade, koos ik voor de oplossing om de beruchte witte loper op b3 te elimineren. Ik stond dan weliswaar twee pionnen in de min, maar dat waren geïsoleerde dubbelpionnen op b2 en b3 en ik verwachtte die in het toreneindspel met dubbele torens terug te winnen.

Dat bleek 20 zetten later de onjuiste strategie. Weliswaar ruimde ik de pionnen inderdaad op maar dat gaf wit de gelegenheid tot verdubbeling van zijn torens op de 7de rij. Dat was nog wel goed te verdedigen, maar niet als wit zou kunnen oprukken met zijn e pion, die ik 20 zetten daarvoor niet had geslagen. De aanval daarmee op mijn f7 pion zou dan dodelijk zijn.

Die opmars kon ik nog wel tegengaan maar zijn koningsopmars richting de 6de rij niet. Ik kwam in zetdwang, moest mijn pionnen opspelen en met een tactische wending was het uit.

Bij de analyse achteraf bleek dat zonder die tactische wending en bij wederzijds de beste zetten er een stand zou zijn overgebleven met een witte koning die het promotieveld van de laatst overgebleven pion precies een tempo eerder kon bezetten voordat zwart dat zou hebben gedaan en alsnog remise zou hebben bereikt.

Afgezien van de verkeerde strategische keuze, die mijn 200 ratingpunten hogere tegenstander bekwaam heeft afgestraft, kan ik niet eens ontevreden zijn over de rest van de partij. Temeer ook omdat mijn score al niet relevant was voor het teamresultaat.

Tot zover het verslag van Luigi. Met deze nederlaag kwam de stand op 3-0 voor WLC B.

Ik was zelf, op bord 1, nog aan het spelen. Het was een langzame partij waarin lang veel stukken op het bord bleven. We komen erin na zwarts 40e zet. Wanneer we de stelling bekijken, vallen een aantal zaken op: de stelling is dichtgeschoven, zwart heeft beduidend minder ruimte en er staan nog veel stukken op het bord. Belangrijk is de constatering dat er maar één breekzet in de stelling zit, en wel c4-c5. Al vanaf zet 12 staat het zwarte paard onbeweeglijk op a6 om deze opmars te verhinderen, maar nu is de tijd rijp voor deze doorbraak:

Leon ter Beek – Nino Messaoudi. Stelling na 40… Ke7.
  1. c5 bxc5 42. Lxa6 Txa6 43. bxc5 dxc5 44. Txc5.

Wit heeft de zwarte stelling ’gekraakt’, maar de winst is nog niet binnen. Inmiddels had zwart al zo’n tien zetten minder dan 3 minuten op de klok, maar ook ik begon nu in tijdnood te komen. Dit leidde ertoe dat ik de stelling niet helemaal vlekkeloos behandelde, maar ook zwart speelde niet optimaal, zodat ik gewonnen bleef staan. Ik gaf een paardschaakje op f5, en zwart moest dit paard slaan (anders ging pion h6 verloren); hiermee was de loper als verdediger uitgeschakeld en na zwarts 49e zet was de volgende stelling ontstaan:

Leon ter Beek – Nino Messaoudi. Stelling na 49… c6.

Met 50. Tc4! haalt wit hier de winst binnen. Zwart kan niet op d5 slaan wegens de penning van de pion en hij kan ook de a-pion niet dekken met 50… Ta8 wegens 51. Txc6†.

Dit betekende dat wit de a-pion wint. In het vervolg van de partij kon ik deze a-pion opgeven in ruil voor zwarts h-pion, waarna het pleit was beslecht:

  1. Tc4 Tc7 51. dxc6 Txc6 52. Txa4 Kc5 53. Ta8 Tb6 54. Th8 en wit won op de 60e zet.

Dit bracht de eindstand in de wedstrijd op 3-1 voor WLC B.

Bord 1: Leon ter Beek (1843) – Nino Messaoudi (1813) 1-0

Bord 2: Jasper Krenning (1803) – Luigi de Mas (1613) 1-0

Bord 3: Johan Knuvers (1584) – Tobias Jacobs (1814) 0-1

Bord 4: Max Quintus (1717) – Guy Brüggemann (-) 1-0

De volgende wedstrijd staat gepland op 16 oktober, thuis tegen De Baronie B.