 4 november 2017: De volle maan trok De Kentering 2 mee naar een 5-3 overwinning op RDS 1, terwijl het eerste team maanziek verlamd werd: 1-7 nederlaag tegen Vianen/DVP 2. Roel Jongenelen (links op de foto) stal de harten van de supporters met zijn gedurfde, aanvallende spel. Hij verpletterde oud-Kenteringschaker Martie van der Sanden, toch geen kleine jongen met bijna 200 ratingpunten meer, met een onweerstaanbare flankaanval over de h-lijn. |
De Kentering 1 wist dat ze het zwaar zou krijgen tegen Vianen/DVP, die immers gemiddeld 150 ratingpunten hoger stond genoteerd (aan de eerste 3 borden zelfs 200-300 punten). Dat de nederlaag echter zo dramatisch zou zijn (1-7!!!), is eigenlijk alleen maar te begrijpen als je er de invloed van de volle maan bij betrekt. Hooggevoelige mensen hebben in de nacht van de volle maan intense dromen vol chaos, angsten en boosheid en zijn de dag daarop vervuld van een trage, sensuele gemoedelijkheid, van een versterkte empathie, van een onontkoombare behoefte om het een ander naar de zin te maken. Nou, dat hebben onze hooggevoelige schakers van het eerste team dan ook gedaan: Vianen/DVP gelukkig gemaakt. Alleen de twee iets koelere typen, Raymond Smulders en Jan Arts, sleepten er een remise uit.
Ook het tweede team wist, dat het een moeilijke dag kon worden tegen RDS 1, dat gemiddeld 50 ratingpunten hoger stond. Daar is in de uitslag totaal niets van terug te zien: een glanzende 5-3 zege. Ook dat is volledig te begrijpen als je er de invloed van de volle maan bij betrekt. Laaggevoelige mensen worden bij volle maan energiek, gaan helder denken en ervaren een sterke creatiedrang.
Het laaggevoeligste wezen is de weerwolf, symbool van angstaanjagende kracht. Die immense sterkte toonde ook Roel Jongenelen, die overduidelijk een wolvenstrategie volgde om zijn slachtoffer uit te putten en tot wanhoop te drijven. Meer dan 10 zetten lang bedreigden zijn dame en twee torens op de h-lijn de zwarte koning, die uiteindelijk uitgeput door de knieën ging en om genade smeekte.
Ook Hans Kranenbarg tooide zich met een wolvenkop door langs alle lijnen en rijen zo’n angstwekkende druk te zetten, dat zijn tegenstander er geen raad mee wist. Zelfs Dick van Leeuwen, die schijnbaar verloren stond, wist met wolvenmoed zijn twee paarden zo afgrijselijk te laten steigeren en briesen, dat zijn tegenstander er zijn hoofd bij verloor.
Ook in de remises van Hans Fagel, Paul Willemen, Johan Knuvers en Peter Zijderveld zat de volharding van een meute huilende wolven verborgen. En Ton Wouters dan aan het eerste bord? Ja, die verloor maar wat wil je? Tegen een beresterke buffel van 250 ratingpunten meer moet een wolventroep nu eenmaal afhaken.