 Rob Maas op de achtergrond, 3 jaar geleden. |
 Rob (links) in een partij op 10 september 2019. |
Zaterdag 19 december 2020: In de nacht van 18 op 19 december is ‘onze’ Rob Maas helaas veel te vroeg , 67 jaar, plotseling overleden. Hij hoorde tot de ‘ouwe getrouwen’ want was 35 jaar lang lid van ‘De Kentering’.
Een goede schaker: hij speelde altijd in de top van de interne competitie mee en sleepte in de externe wedstrijden voor het 1e team menig punt in de wacht. Dat deed hij met de tanden op elkaar, een vechtjas, een knokker. Hij kon er dan ook niet tegen, als een teamgenoot naar zijn mening te snel opgaf of te vlug met een remise genoegen nam.
Hij was een hardnekkige, scherpe verdediger, het type ‘Karpov’ zeg maar. Hij kon zijn tevergeefs aanvallende tegenstander een moedeloos gevoel bezorgen om vervolgens zelf bliksemsnel uit ‘de rebound’ te scoren.
Rob was niet alleen een goede schaker maar ook een begenadigd prater, soms zelfs een pratende schaker. Hij wedijverde graag met de vorig jaar overleden Hans Fagel in het vertellen van de grappigste moppen. Ook voorzag hij met plezier zijn clubgenoten van gepeperde uitspraken over hun zetten, gevolg gevend aan het bekende adagium ‘Was sich liebt, das neckt sich’.
Rob speelde dolgraag het half serieuze spel van de benauwde schaker die uit de hoogste groep van de interne competitie dreigt te degraderen. Een gevleugelde uitroep werd zijn kreet van opluchting “Gelukkig, nu ben ik veilig”.
Het valt ons hard, om zo kort na het overlijden van Hans Fagel, ook Rob nog te moeten missen.