Hintham 28 mei 2022: Het spande erom in De Biechten, welke van de twee schaakburen aan het langste eind zou trekken. Het leek zelfs even uit te draaien op een symbolische 5-5, een uitslag van wederzijdse genegenheid, waarbij twee vriendschappelijke tientallen elkaar een half paard gunnen.
Eric Merx had de toon al gezet, niet alleen door zijn aangename openingswoorden, maar vooral door een gelijkwaardige krachtenverdeling in de opstelling, zodat beide partijen uitzicht konden hebben op het binnen slepen van de paardenbuit.
Ton Snoeren had bereidwillig van plaats gewisseld met Leon ter Beek, om de strijd aan te gaan met eerste-bord-man Caspar Harmelink. Ton zou het niet redden, ook al zag het eindspel er voor hem helemaal niet slecht uit met het loperpaar + toren tegen 2 torens + loper.
Van enkele partijen heb ik de hier volgende details gehoord of gezien. Pieter Roos had een snelle winst te pakken. “Het was een enerverende gooi- en smijtpartij”, verzuchtte hij. Maar ja, Pieter is als vrijwilliger op het golfterrein van Kerkdriel bedreven geraakt in het betere ‘slaan-gooi-en smijtwerk’. Dat verklaart al veel van zijn overwinning.
Mijn eigen partij tegen Henri Heesbeen ging lange tijd gelijk op. Ik kreeg een licht voordeel, toen Henri een pion verspeelde. Enkele zetten later besliste hij eigenlijk de partij door een niet verantwoord loperoffer, wat hem een stuk kostte, een paardje nog wel. Het duurde nog 25 zetten, voordat dit paardje met een paar krachtige sprongen de partij kon beslissen.
Bij een stand van 4-3 voor HMC ( na nog 2 remises van Cees van Zelst en Ton Wouters) moest de strijd aan de eerste drie borden de beslissing brengen. Toen Ton Snoeren opgaf, moesten Leon ter Beek en Tom Fürstenberg allebei winnen om 5-5 te bereiken. Leon had een verpletterend offensief ingezet tegen Loek Mostertman. De overwinning glimlachte hem al tegemoet, toen hij verdedigend een steekje liet vallen, de strohalm voor Loek om met eeuwig schaak remise te behalen. “Een onverdiende remise”, zei Loek achteraf. Leon hulde zich even in een wolk van stomende toorn vanwege zijn verdedigende nalatigheid maar die werd weldra door een lentebriesje de eeuwigheid in geblazen.
Het spel was verloren maar Tom gaf aan bord 3 geen krimp. Onverstoorbaar speelde hij verder om de eer. Hij leek een mysterieus plan met zich mee te dragen en manoeuvreerde met zijn toren en loper wat heen en weer. Zijn tegenstander leek geamuseerd en niet begrijpend een remise-aanbod af te wachten, totdat het hem en de toeschouwers duidelijk werd, dat het, met de loper van Tom uiteindelijk op veld f6, nog twee zetten zou duren, voordat hij door de aanstormende toren over de h-lijn mat gezet zou worden. Heerlijk verrassend. Zo werd het 5 en een half tegen vier en een half voor HMC. Proficiat, HMC! Nog bedankt voor jullie plezierige gastvrijheid.
Had er dan geen half puntje extra voor De Kentering in gezeten? Zinloze vraag. Beter is te denken aan volgend jaar, het jaar van de revanche. Dan haalt De Kentering het BoschRos weer naar Rosmalen. Dan is onze initiatiefnemer Mark Smits er immers hopelijk weer bij.
Ha, Tjeu, wat een prachtrelaas! Fijn zo toch iets mee te maken van de spanning van deze broederstrijd.
Zie ook het verslag van HMC 13 juni
http://www.hmcdenbosch.nl/2022/06/7e-editie-van-het-boschros-toernooi-28-mei-2022/