Zaterdag 3 november 2018: Wanneer je als club het geluk hebt, dat beide teams winnen, dan geeft dat dubbel bierplezier aan de bar: Kentering 1 – ’t Paardje: 5½-2½, Kentering 2 – Dubbelschaak 3: 5-3. Daar moet op gedronken worden!
Maar ook de tegenstander pikt zijn graantjes van geluk mee: tegen David, Luc, Ton en Roel remise maken, dat is toch mooi. En van Wilbert winnen in een zenuwslopend eindspel, van Hans Fagel in een bliksemsnelle partij en van Paul in een klopjacht op zijn koning, die, naar het midden van het toernooiveld gedreven, daar moet sneven, dat is toch prachtig voor vrolijke verhalen, waar alle spelers van de clubs blij van kunnen worden.
Vanzelfsprekend konden de winnaars van De Kentering hun geluk niet op. Stan Heijmans, Hans van Eijk, Johan Knuvers, Jan Arts, Dick van Leeuwen, Luigi de Mas, Mark Smits en Peter Zijderveld liepen in de speelzaal opgetogen hun overwinningen te vieren.
Wilbert van Eijk won niet, maar kregen als volhouder die tot de laatste ademtocht door bleef strijden, wel een zaligmakende portie aandacht van de toegestroomde toeschouwers, die gespannen het eindspel van de hardnekkige doorzetter volgden.
De topper van de dag was ongetwijfeld de manier waarop David Bruggeman en de captain van ’t Paardje samen de hele partij van Jan Arts naspeelden. De tegenstander van Jan was namelijk geëmotioneerd weg gelopen, nadat wedstrijdleider Stan Heijmans diens remiseclaim (“3x achtereen dezelfde zet van Jan”) niet ontvankelijk had verklaard. David en zijn metgezel bewezen nu aan de spelers van beide clubs, dat de beslissing van Stan volkomen terecht was geweest. Daarmee kon de emotie luwen.
Als geluk en ongeluk met elkaar verzoend worden, brengt dat immers rust en vrede met zich mee en dat is eigenlijk het ware geluk. Bravo schakers!