Partijanalyse van Luigi de Mas
We waren allemaal keurig op tijd voor de uitwedstrijd in Eindhoven op zaterdag 26 nov tegen ESV 4. Daar bleek mij dat ongeveer de helft van dat team bestaat uit jeugdspelers. Zoals menigeen heeft ervaren zijn deze tegenwoordig zo goed opgeleid, dat ze uitsluitend correcte zetten doen. Ze ontwikkelen keurig en behandelen de stelling voorts volgens beproefde strategieën. Van onderschatting was dus geen sprake, maar niettemin reden we huiswaarts met een 4,5 tegen 3,5 nederlaag.
Mijn partij met zwart tegen een naar schatting 12 – 14 jarig meiske verliep volgens het bovengeschetste stramien. Toen een eindspel was bereikt met licht voordeel voor mij besloot ik, gezien de stand van de andere borden, geen voor de hand liggende zetten te doen, want dat zou waarschijnlijk niet meer dan remise opleveren.
Helaas overzag ik echter een voor de hand liggend tussenschaak en raakte een pion achter. Mijn andere pionnen waren bovendien zwakker dan die van de tegenstander en op den duur niet te verdedigen tegen de aanstormende paarden.
Ik besloot om niet met loper en paard een verdediging op te bouwen, maar de tempi te gebruiken om deze lichte stukken te richten op een kamikaze aanval op de witte koning.
Ik kon bij lange na niet vaststellen of het correct was, maar het zou in ieder geval veel verwarring stichten, zeker omdat wit behoorlijk veel tijd had verbruikt
Bij de uitwedstrijd voor deze, in Oss, beschwindelde ik mijn tegenstander ook al. Het eindspel stond gelijk met beide spelers een koning en 5 pionnen. Maar mijn tegenstander moest winnen voor zijn team, verbruikte te veel tijd en schoof in tijdnood de koning ook de verkeerde kant op.
Toen was dat wel winnend voor mij. Nu niet. Terecht wel.
Conclusie: verspil geen energie en tijd aan de beste zet maar maak de tegenstander onzeker.
Een bijzonder interessante analyse! Ik denk dat je conclusie in heel veel stellingen opgaat. Het psychologische aspect van een schaakpartij kan niet worden onderschat…
Ik bedoel: moet niet worden onderschat!
Goed gedaan, Luigi ! Die jonge spelertjes zijn dan wel keigoed in openingen en valstrikken, maar voor een gedegen en soms gewaagd eindspel kun je beter bij de krasse knarren terecht !