Door Jan de Leeuw
Op 19 december speelden we in de vierde ronde van de externe avondcompetitie uit tegen het sterke DSC Dongen, een team met een gemiddeld hogere rating dan ons team.
We werden ontvangen in een prachtige locatie: de oude pastorie van de Sint-Laurentiuskerk. Niet alle ruimtes waren verwarmd, dus moesten we een enkele keer verkassen. In de ruimte waar we uiteindelijk zouden spelen, was de temperatuur nog niet helemaal op orde. Dat had een reden: de radiators waren nog niet geactiveerd. Peter Stokkermans, collega-teamcaptain van DSC, had het heel druk met de interne competitie die ook gespeeld werd. Maar er was uitkomst: ons eigen Peter, véél ervaring met technische installaties, zorgde dat de thermostaatknoppen de goede kant op wezen. Binnen de kortste tijd was het aangenaam vertoeven in de speellocatie.
Wellicht had dit onbewust toch wat meer effort van Peter gevraagd, waardoor hij in zijn partij al snel na de opening overzag dat zijn dame en koning in één lijn stonden. Dat gaf de tegenstander de kans om daar een loper op te zetten: dameverlies. Toen was het gelijk gedaan.
De winstpartij van Ralf Duong
Ralf, onze kopman, speelde inmiddels een voortreffelijke partij en haalde het volle punt binnen. In de laatste ronde van de interne competitie had Ralf remise gespeeld tegen Piet van Eijndhoven, een van de sterkste spelers van onze club. Inmiddels heeft Ralf ook de kop genomen in de ranglijst van de interne competitie. Aan vertrouwen dus geen gebrek toen hij aan deze partij begon.
Ralf speelde met wit tegen Pim Kersbergen. Hij opende met b3, een weinig gespeelde opening die als voordeel heeft dat de tegenstander meestal heel snel op ‘onbekend terrein’ komt. En dat is voor Ralf niet onvoordelig omdat hij sterk is in improviseren, buiten de begaande paden om. Hier volgt de notatie van de partij:
Een typische zet voor Ralf is 3. f4. Niet goed volgens Chess.com, maar het past bij zijn aanvallende, avontuurlijke stijl en toont zijn intenties. Ralf gebruikte de zet om zo snel mogelijk druk te creëren richting de vijandelijke koning. 
Die druk kwam er ook maar wit kwam niet goed verder. Dus verzette Ralf de bakens naar de damevleugel, met druk op de c-lijn en de pion op c7 (Ralf speelde 24 Tc2). Zie de volgende diagram met zwart aan zet. Ralf had overwicht op de damevleugel en wist dat om te zetten in pionwinst en een vrijpion op de A-lijn. Hij slaagde erin de koning te laten oversteken en te laten helpen bij het promoveren tot dame. Niet lang daarna gaf zijn tegenstander op. Een mooie prestatie van onze kopman!
Matige partij van de teamcaptain
Ondergetekende speelde met zwart een soort damegambiet. Ik kwam niet slecht uit de opening maar werd in het middenspel op de damevleugel overspeeld. Ik verloor een pion en probeerde op de koningsvleugel van mijn tegenstander nog wat tegenspel te krijgen. Dat lukte niet, behalve dat ik wat verzwakkingen in de pionnenstructuur op de koningsvleugel bewerkstelligde. Dat bleek later nog van pas te komen. Het zou, met wat geluk, mijn redding zijn. Op een gegeven moment kwam deze stelling op het bord:
Ik stond dik verloren (+3,1). Wit is aan zet. Ik hoopte hier dat mijn tegenstander a4-a5 zou spelen. Dat zou mij de mogelijkheid bieden om mijn loper te offeren voor de pion (Lxa5 en Dxa5) waardoor de dekking van pion d3 weg was. Dan zou ik pion d3 kunnen slaan met de dame, mét schaak en vervolgens nog een of meer pionnen ophalen, maar vooral de koning opjagen. En warempel: mijn tegenstander hapte toe, speelde a5 en het liep zoals ik voor deel had voorzien en zeker gehoopt: de partij eindigde met eeuwig schaak. Een gelukkige uitkomst van een matige partij van mijn kant.
Paul speelde tegen een bijzondere tegenstander
Inmiddels was de stand 1,5 – 1,5. Paul speelde tegen Jan Haast. Een opvallende achternaam, dacht Paul. Hij vroeg aan zijn tegenstander of hij iets had met de familie Haast, van onder andere Anne Haast. En inderdaad, zijn tegenstander bleek de vader van Anne Haast. Zij is grootmeester voor vrouwen (WGM). Anne won in 2014, 2015, 2016, 2017 en 2021 het Nederlands kampioenschap schaken voor vrouwen. De familie woont in Dongen.
Paul speelde met zwart tegen een sterke tegenstander. Er kwam een Reti-opening op het bord. Heel lang stond hij gelijk, maar op een gegeven moment kwam Paul wat meer gedrongen te staan. Zijn handelingsvrijheid werd minder. Het leidde ertoe dat hij terechtkwam in een eindspel met een pion minder en ongelijke lopers. Dat had wellicht nog wel gekund en Paul speelde het goed. Hij had alleen de pech dat zijn eigen pionnen op de witte velden vaststonden en dat was ook de kleur van de overgebleven loper van de tegenstander. De pionnen waren relatief gemakkelijk op te halen voor zijn tegenstander. Zodoende ging de partij verloren. De einduitslag werd 2,5 – 1,5.