Door David
Vol goede moed en dromen over het vasthouden van de eerste plaats in de poule togen we zaterdag op pad naar OSV 2. Alle kans ook: wij stonden na 2 ronden bovenaan, zij onderaan. maar soms zit het tegen… en voor hen mee.. Na twee uur spelen stonden we met 0,5 – 1,5 achter na een snel verlies van Tom – iets met een toren weggegeven – en een remise van Leon. Alle borden overziend stond het niet lekker. Piet en Ton stonden goed, mijn stelling kon nog alle kanten op maar Ralf en Johan stonden duidelijk minder. Nico had niet meer dan remise in een iets minder actieve stand. Hij kreeg een remiseaanbod en overlegde of hij het zou aannemen. “Je mag het zelf bepalen, maar we staan achter”, was mijn wellicht wat onduidelijke boodschap. Nico besloot door te spelen. Zijn tegenstander bleef actief spelen en op een gegeven moment stond deze stelling op het bord (Nico zat naast me dus alleen deze partij heb ik wat beter kunnen volgen).
Ik vroeg Nico na afloop waarom hij hier geen Pc3 speelde om van dat sterke zwarte paard af te komen. Zijn terechte inschatting: “Dan komt zwart na 1… Kc6, 2. Pxd5 exd5 beter te staan met die vrije d-pion, daarom speelde ik dat niet.” Goed geredeneerd geeft ook de computer aan: Wit krijgt geen kansen op de koningsvleugel, maar zwart wel in het centrum en op de damevleugel. na 1. Pc3, Kc6 heeft wit niets beters dan 2. Pe4 terug. Vanwege de dreiging Pg5 moet de koning dan terug (of 2. f5 spelen, maar ook dan heeft wit genoeg tegenspel.) Nico speelde 1. b4. Ook goed, maar greep daarna, na 1… Ta1, mis (als ik het goed gezien heb) met 2. Pc5? (stelling 2)
Met 2. Td3 was het binnen remisemarges gebleven. Pc5 kostte echter een pion en de partij: 2…. Kc6 3. Pxa6 3. Txa3 4. Pc5 Pxb4 5. Pe4 Pd4 en zwart stond een vrijpion voor en won de partij. In de stelling was na 2.. Kc6 3. Td3 niet meer mogelijk vanwege de dreiging 3… Ta2 4. Pxa6 Txg2!!. Als wit zich hiertegen verdedigt met bijvoorbeeld 4. Tb3 volgt a5 en uiteindelijk pionverlies. Kortom, een stelling waarin wit makkelijk misgrijpt. Hadden we die remise maar genomen… Ton won zijn partij, maar Johan en en Ralf misten ook kansen op remise en plotseling stonden we met 4,5 -1,5 achter. De resultaten van Piet en mij deden er helaas voor de matchpunten niet meer toe, maar die partijen wisten we nog wel te winnen. De mat in mijn partij was overigens wel fraai. Onderstaand de analyse van deze wilde partij.
Volgende ronden maar weer terugvechten naar de koppositie in onze poule. Het kan nog steeds!