Stille storm

Maandag 13-5-2019: Stan Heijmans (links) prijkt sinds lang weer op de eerste plaats van de ranglijst door een overwinning op Hans van Eijk.

Maandag 13-5-2019: David Bruggeman (rechts) tuimelde door zijn nederlaag tegen Ton Snoeren van de eerste naar de derde plek. Ton is nu tweede.

Maandag 13-5-2019: Sommigen verbaasden zich erover, hoe Stan Heijmans met razendsnel uitgevoerde zetten in het eindspel Hans van Eijk in ijltempo naar de ondergang leidde, hoe Ton Snoeren met de duim omhoog David Bruggeman, de man in topvorm, het ravijn van de verliezers in liet duikelen, hoe Wilbert van Eijk de sterke Johan Knuvers, haast onverslaanbaar in de externe competitie, weg wipte van het bord en hoe Peter Zijderveld, met zwart nog wel, de granieten stelling van Dick van Leeuwen versplinterde.
Toch is de oplossing van dit raadselachtig fenomeen vrij simpel. Een magnetische hersenstorm, aangedreven door de immer mysterieuze kosmische energie, woedde hoogstwaarschijnlijk boven de schaakborden en joeg van brein naar brein, van onder andere Stan, Ton, Wilbert en Peter naar de gepijnigde denkhoofden van Hans, David, Johan, Dick en zo voort, zodat voor deze gekwelde spelers geen redding meer mogelijk was.
Voor de neutrale toeschouwers was dat onbegrijpelijk want zij zagen en hoorden helemaal niks en voelden nog geen haartje op hun huid bewegen. Voor de schakers was dat anders. Die voelden hun hersenkwabben heftig schommelen en stampen in het hersenvocht en hun honderd miljard neuronen jeukend en jankend tekeer gaan in hun hoofd.
Een gevoelige jongen als Ton Snoeren voelde de storm zelfs aankomen, ook al was hij zich daar niet van bewust. Zijn duimpje omhoog (zie foto) is waarschijnlijk een signaal geweest van de naderende orkaan. Het tempo waar Stan in het eindspel zijn stukken mee verplaatste, is dan ook goed te verklaren als een gevolg van de tornado in zijn hoofd, die zijn armspieren met grote kracht aanstuurde.
Elke schaker, hoe talentvol en vaardig ook, blijft afhankelijk van zo’n stille storm en moet het lot ondergaan van de niets en niemand ontziende werking van natuurlijke energieën. Die verloopt volgens onbekende, onvoorspelbare wetten. De ervaring leert dat een volgende storm een heel andere weg kan kiezen. Dus geloof maar, dat David, Hans, Johan, Dick en anderen met windkracht 10 in de rug terug kunnen slaan. Het gevecht aan de top is nog lang niet gedaan.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *